De missie van Dijk en Waard is om een sterke en vitale samenleving te zijn, waarmee we de zorg
en ondersteuning op termijn effectief, betaalbaar en toegankelijk houden voor iedereen. Daarbij is aandacht voor alle leefgebieden. De inwoners van Dijk en Waard zijn fysiek en mentaal gezond, participeren zinvol in de maatschappij, wonen en leven zelfredzaam en krijgen indien nodig ondersteuning of zorg. De implementatie van de visie sociaal domein staat voorop. De visie sociaal domein is ons kompas op basis waarvan we stapsgewijs ontschot en integraal uitvoering geven aan de meerjarige opgave. Om de ambities zoals genoemd in de Visie sociaal domein te realiseren is een sterke sociale basis nodig met meer onderlinge samenwerking en daaraan gekoppeld een nieuwe verhouding tussen overheidsprofessionals en inwoners. Een solide basis is essentieel om de transformatie goed vorm te geven en via die weg de zelfredzaamheid van inwoners te vergroten. Naast inzetten op de eigen kracht, preventie en vroegsignalering zullen we ook inzetten op de beheersbaarheid van het sociaal domein in termen van middelen, capaciteit en infrastructuur. De grote financiële tekorten en krapte op de arbeidsmarkt in combinatie met een aanhoudende toenemende (complexe) zorgvraag en de demografische ontwikkelingen maakt het tot een forse meerjarige prioritaire opgave. Deze opgave pakken we zowel lokaal als regionaal op. De implementatie van de visie sociaal domein vergt veel van de organisatie en samenwerkingspartners. Het is een langdurig proces dat in realistische en haalbare stappen wordt uitgevoerd. Dit vraagt van de organisatie om weloverwogen keuzes te maken in wat we wel of niet kunnen oppakken.
Trends & Ontwikkelingen
We zien helaas nog tegenstellingen en kansenongelijkheid tussen arme en rijke mensen. Tussen theoretisch en praktisch opgeleiden, allochtonen en autochtonen en tussen werkenden en werkzoekenden. De komende jaren verdubbelt in Dijk en Waard door de sterke vergrijzing het aantal ouderen, hierdoor zal ook het aantal mantelzorgers en de belasting van de mantelzorger toenemen. Ook maken inwoners zich zorgen om stijgende kosten van het levensonderhoud, zoals de gezondheidszorg, energie en woningen. Hierdoor zien wij dat het aantal kwetsbare inwoners die het (nog) niet op eigen kracht redden dreigt toe te nemen.
Daarbij neemt de complexiteit van sociaal maatschappelijke vraagstukken toe. De groeiende
individualisering, polarisatie en segregatie in de samenleving maakt dat de sociale cohesie in
wijken en de veiligheidsbeleving van inwoners onder druk staan.
Er is sprake van een toenemend aantal kwetsbare groepen met problemen op meerdere
leefgebieden. Steeds meer personen en gezinnen leven met schulden of zelfs in armoede. Dit
heeft een effect op hun bestaanszekerheid en raakt hun gezondheid en vitaliteit. Bij steeds meer gezinnen wordt duidelijk dat er sprake is van multi problematiek. Het grote aantal mensen met psychosociale problemen is zichtbaarder dan ooit. Er is een toenemende vraag naar zorg, hulp en ondersteuning voor jeugdigen, volwassenen en ouderen. De gemeentelijke uitgaven aan de Wmo-voorzieningen en jeugdhulp stijgen aanzienlijk.
Tegelijk hebben we te maken met een marktwerking in de zorg en met druk op zorgaanbieders
en voorzieningen. Daarbij hebben we te maken met vergrijzing en is er druk op mantelzorg en het aantal vrijwilligers. Inwoners worden verwacht langer zelfstandig thuis te wonen, terwijl de zorg onbetaalbaar dreigt te worden en er grote druk is op de woningmarkt. Ook is het langere termijn toekomstbeeld voor jongeren complex en onzeker, door onder meer de woningcrisis,
studieleningen en aansluiting op de arbeidsmarkt. Daarnaast is er landelijk een nijpend tekort aan opvangcapaciteit voor asielzoekers doordat het aantal instromers stijgt, terwijl de uitstroom uit de asielzoekerscentra stagneert.
Het aantal vluchtelingen en asielzoekers is in 2021 en 2022 flink gestegen door onder andere de oorlog in Afghanistan en Oekraïne. Het vraagt veel van de gemeente om passende opvang en huisvesting te organiseren. De verwachting is dat mede hierdoor er een (hogere) druk ontstaat op de ondersteuning, zorg, onderwijs, kinderopvang, inburgering en woningmarkt.
